Wprowadzenie
W dniu 18 maja 2023 r. otrzymaliśmy materiał wyjściowy do produkcji szkółkarskiej z firmy Vitroflora w postaci 139 gatunków i odmian hodowlanych bylin zdatnych do uprawy w strefie klimatycznej naszego Ogrodu Botanicznego. Nieco wcześniej otrzymaliśmy do doświadczenia wióry rogowe z firmy Natureum. W latach 2021 i 2022 prowadziliśmy obserwacje z wykorzystaniem wiórów rogowych jako nawozu naturalnego do produkcji bylin. Cykl produkcyjny od otrzymania sadzonek do posadzenia na miejsce stałe wynosił około 60-80 dni.
W dniach 18-20 maja 2023 r. sadzonki w korkach zostały posadzone do doniczek produkcyjnych typu P9 do podłoża o następującym składzie – torf wysoki odkwaszony, wermikulit i wióry rogowe w w proporcji objętościowej 40:5:2. W latach 2021 i 2022 proporcja ta wynosiła 40:5:1,5. Materiał wyjściowy bylin do produkcji poddany był przez dostawcę procesowi zaszczepienia glebowymi organizmami pożytecznymi.
W tym roku byliny były już zdatne do posadzenia na miejsce stałe na początku lipca. Jednak, dla zachowania odniesienia czasu produkcji z lat poprzednich, do sadzenia przystąpiliśmy około połowy lipca 2023 r. czyli po upływie około 60 dni od dnia posadzenia.
Wyniki naszych obserwacji
Byliny sadzimy na stanowiskach w ogrodzie według ich wymagań względem podłoża. Obserwujemy bardzo dobre ich zimowanie. Odsetek przeżywalności mieści się, w zależności od gatunku i odmiany, od 95 do 100%.
Byliny cechują się znacznie szybszym tempem osiągania dorosłych rozmiarów, co jest szczególnie ważne u przedstawicieli rodzaju Hosta.
Zastosowanie małej ilości torfu, w połączeniu z wermikulitem, organizmami pożytecznymi i naturalnym nawozem w postaci wiórów rogowych przyczynia się do zwiększania dobrostanu roślin na ich wczesnym etapie rozwoju w fazie produkcji i pierwszych sezonach wegetacyjnych po posadzeniu.
Powyższe obserwacje napawają nas optymizmem na przyszłość w kwestii zastosowania bylin w zieleni publicznej i prywatnej w dobie zmian klimatycznych manifestujących się anomaliami w przebiegu pogody. Zdrowe rośliny, które mają rozwinięte symbiotyczne relacje z organizmem glebowym mają znacznie większe szanse na przeżycie okresów długotrwałej suszy i upałów niż te same gatunki i odmiany posadzone do sterylnej ziemi i same nie mające podanych na starcie przez producenta czy ogrodnika mikroorganizmów pożytecznych.