Łagodzenie skutków długich okresów suszy

  • dobór gatunków drzew, krzewów, bylin w naturalny sposób dostosowanych do suszy (głęboki system korzeniowe, małe, sztywne liście, oszczędna gospodarka wodna),
  • preferowanie w wyborze roślin w pierwszej kolejności gatunków rodzimych dla danego regionu, w drugiej kolejności, nieinwazyjnych gatunków obcego pochodzenia,
  • unikanie w nasadzeniach roślin o dużych i miękkich liściach,
  • stosowanie karłowatych, pokrojowych odmian drzew,
  • w przypadku kiedy chcemy osiągnąć efekt dominanty odmiany o mniejszej objętości korony – formy kolumnowe,
  • w przypadku trawników i nawierzchni trawiastych stosowanie mieszanek ekstensywnych na bazie kostrzewy (Festuca sp.)
  • zrezygnowanie lub ograniczenie koszenia trawników,
  • tworzenie łąk kwiatowych z wykorzystaniem gatunków traw i bylin z suchych muraw,
  • okrywanie powierzchni ziemi organicznym mulczem,
  • (kora, zrębek, skoszona trawa, sieczka ze słomy),
  • całkowite pokrycie powierzchni ziemi przez niskie rośliny,
  • w towarzystwie wysokich bylin i krzewów możemy zostawić uporczywe, trwałe chwasty takie
    jak skrzyp polny (Equisetum arvense L.) – pobiera wodę nawet z głębokości 3-3,5m, ocienia powierzchnię ziemi, rano podnosi wilgotność wokół roślin na rabacie (obserwacja autora),
  • zwiększanie pojemności wodnej gleby poprzez dodatek kompostów i hydrożeli,
  • tworzenie zdrowego, biologicznie aktywnego organizmu glebowego (duża zawartość próchnicy, bioróżnorodność życia w glebie, mikoryza, probiotyki).

Zapobieganie lokalnym podtopieniom metody biologiczne – „ogrody wodne”

  • tworzenie w najniższych częściach nieruchomości „ogrodów wodnych” – założeń zbliżonych możliwie w największym stopniu do naturalnych siedlisk roślinnych okresowo zalewanych przez wody powierzchniowe lub opadowe,
  • z uwagi na okresy suszy, większość masy wegetacyjnej powinny stanowić zdolne do szybkiej regeneracji rośliny zielne, a drzewa i krzewy mogą być dodatkiem kompozycyjnym,
  • gleba powinna mieć sporą pojemność chłonną względem wody – mieszanka gruntu rodzimego, najlepiej gliniastego, z kompostem,
  • mogą być zakładane w naturalnych zagłębieniach terenu lub tworzonych sztucznie nieckach,
  • powinny być rezerwą dla nadmiaru wody opadowej, której nie jest w stanie odebrać system burzowy i rozsącz przy parkingach i obiektach o dużych połaciach dachowych,
  • musi być zapewniony swobodny, pionowy i poziomy przepływ wody,
  • w doborze gatunków należy preferować rodzime gatunki roślin, przy odpowiedniej powierzchni mogą pełnić funkcje użytków ekologicznych w miastach.

Zapobieganie lokalnym podtopieniom metody techniczne

  • stosowanie nawierzchni o podbudowie przepuszczalnej dla wody opadowej,
  • ażurowe nawierzchnie utwardzone,
  • zachowywanie powierzchni biologicznie czynnych jako miejsca naturalnego rozsączu dla wody,
  • zbiorniki otwarte i zamknięte do czasowego gromadzenia nadmiaru wód opadowych do późniejszego wykorzystania,
  • rabaty podwyższone,
  • sadzenie drzew i krzewów metodą na „górki”.

Kampania edukacyjna realizowana w ramach projektu pn Rewitalizacja kolekcji kultywarów rodzimych dla Polski gatunków roślin po zalaniu Ogrodu Botanicznego w Niegoszczy w sierpniu 2023 r. wspartego przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów dotacją na podstawie umowy Nr 1227/BPRM/23 o realizację zadania publicznego, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w kwocie 59 942,85 zł. Koszt kwalifikowalny zadania 60 142,85 zł.